W okresie międzywojennym w Białobrzegach działa siedmioklasowa Publiczna Szkoła Powszechna. Jej siedzibą był budynek przy ul. Kościelnej 29 w którym istniały tylko 2 sale lekcyjne, 5 dalszych
pomieszczeń szkoła wynajmowała w różnych punktach osady. Na początku 1935 roku zostaje utworzony 11 osobowy Komitet Budowy Szkoły w Białobrzegach. W skład Komitetu wchodzą: Aleksander Kołodziejski jako przewodniczący, oraz Rudolf Bautsch, Władysław Fonfara, Aron Goldberg, Jan Grodecki, Michał Gruszczyński, Dawid Kohn, Gustaw Lafery, Eustachy Mroziewicz, Józef Pękacki oraz Józef Sasim-Laukus. Komitet za zgodą Rady Gromadzkiej zleca wykonanie projektu architektonicznego oraz kosztorysu budowniczemu powiatowemu Ignacemu Giltlerowi. Już 15 marca 1935 roku projekt zostaje wykonany, a już 25 kwietnia rozpoczyna się budowa nowej szkoły w Białobrzegach. W latach 1937 i 1938 prowadzone są prace wykończeniowe wewnątrz budynku. We wrześniu 1937 roku młodzież otrzymuje 6 sal lekcyjnych, natomiast cały budynek tj. 12 sal lekcyjnych oraz pomieszczenia pomocnicze zostaje oddany do użytku we wrześniu 1938 roku. Ogólny koszt budowy szkoły zamknął się wówczas kwotą 51747zł 20gr. Należy tu nadmienić, że Białobrzegi na budowę tego budynku otrzymały tylko kwotę 11000 zł pochodzącą z zapomogi Towarzystwa Popierania Budowy Publicznych Szkół Powszechnych. Pozostała część kosztów budowy – ponad 40000 zł – powstała głównie z ofiarności miejscowego społeczeństwa, które różnymi sposobami starało się wspomóc tę inwestycję. Szkoła w tzw. „nowym budynku” przy ul. Kościelnej funkcjonowała do 1972 roku.
Opracował Ireneusz Rzeczkowski
